settelen en back to school

Hallo allemaal,
De afgelopen maand zijn we bezig geweest met ons huis verder inrichten, we zijn op een paar avontuurlijke tripjes geweest en we zijn begonnen met school, creche en werk. Genoeg om jullie even over bij te praten.
Onze spullen zijn na 2 maanden op de boot eindelijk aangekomen. Heel fijn om niet meer uit de koffer te leven maar weer alle kleren, boeken en speelgoed te hebben. We zijn nog aan het uitpakken, het is telkens weer een verrassing wat er uit de doos komt (hee, hadden we dit ook ingepakt?!). Lucas en Olivier willen onmiddellijk spelen met alles wat ze tegenkomen, het huis ligt dus nu bedolven onder het speelgoed...
Een paar dagen na onze vorige blog gingen we een weekend naar Kaikoura. De dag voordat we vertrokken was er nieuws: in Amsterdam was ons nichtje geboren! Anna Livia is een schatje en we krijgen gelukkig veel filmpjes en foto's op de app, zodat we ons iets minder ver weg voelen. Het gaat reuze goed met haar.
Kaikoura is een plaatsje op 2,5 u rijden ten noorden van Christchurch. Het is beroemd om de walvistours die je daar kan doen en dat was ook ons doel. Daarnaast wilden we gaan zeekayakken, op zoek naar zeehonden. De eerste tour met de kayaks werd echter afgelast, en de tweede ook, vanwege slecht weer. Dat was balen. De volgende ochtend gingen we al enigszins voorbereid op slecht nieuws naar de walvisorganisatie: inderdaad, tour afgelast vanwege de ruwe zee. Ai. Wat nu?
Dan maar wandelen naar de zeehondenkolonie en gelukkig was dat een succes, je kan zo dicht langs ze lopen dat je moet oppassen dat je niet over ze struikelt! Later die dag ging onze 3e kayakpoging gelukkig wél door, Bas met Lucas en Olivier in één kayak (Olivier in het bagagebakje in het midden!), Vief met de instructeur in de andere kayak. Veel zeehonden gezien, ook vlak langs de kayak zwemmend, heel leuk om te doen.

De volgende ochtend, voordat we naar Christchurch terug moesten, was ook onze laatste kans op de walvissen een succes: de tour ging nu wel door en we hebben sperm-wales (potvissen) gezien en wel 100 dolfijnen. Prachtig om te zien.

Zo langzamerhand was het tijd om ons voor te bereiden regelmaat en ritme en we gingen op jacht naar een creche voor Olivier. Ze beginnen hier met 5 jaar op school, dus hij heeft nog een klein jaar op de creche te gaan. Wel heel goed om rustig Engels te kunnen leren. We hadden een lijst gemaakt van 6 creches hier in de buurt en waren van plan om een ronde langs allemaal te maken om onze keuze te maken. Hoe vind je iets dat net zo leuk is als de creche in Nederland?

Onze eerste creche was "Minnies". We kregen een enthousiaste rondleiding en alles zag er prima uit, mooie buitenspeelplaats, konijntjes om te aaien, aardige juffen en een wereldkaart aan de muur met in 7 talen Goedemorgen erop. We waren er snel uit: Minnies ging het worden.
Olivier start met 2 dagen van 9-3, een beetje rustig beginnen. Hij doet het prima voor zover we dat van de juffen terughoren, zelf vertellen de jongens niet zoveel.

Voor Lucas kwam de vuurdoop een week later: gekleed in het Elmwood uniform (zie foto) op naar "room 12" waar hij onder bewind van Mrs Bellis naar year 2 ging. Een heleboel indrukken, nieuwe school, kinderen, juf en niemand die Nederlands spreekt.... Na de eerste dag ging hij meteen hele dagen, ook van 9-3 en het gaat eigenlijk ook heel goed. Hij krijgt extra Engelse les van een aparte juf en er is een Zuidafrikaanse klassenassistente die haar roestige Afrikaans op hem loslaat- het schijnt dat ze elkaar wel een beetje begrijpen.
De kinderen moeten hier hun "stationary" zelf kopen: we kregen een lijst mee met 23 items erop, te koop in de kantoorboekhandel varierend van schriftje A4 met lijntjes- tot puntenslijper, whiteboardmarkers en 8 (!) pritstiften, In de klas wordt alles op een hoop gegooid en dat is dan de voorraad voor de hele klas voor het hele jaar.
We krijgen al mooie tekeningen mee naar huis en Engelse boekjes uit de bieb. Thuis oefenen we ook wat Engels, kleine stapjes op weg naar normaal functioneren. Waar hij in elk geval enthousiast over is, is het zwembad: er is een zwembad op school en ze krijgen 2x per week zwemles!
De jongens zitten nu ook op voetbal, dat gaat heel goed, gewoon kijken wat de andere kinderen doen en lekker rennen.
Viefs werk is ook begonnen. Heel veel gaat net even anders dan in Nederland, er is ontzettend veel te leren aan kleine administratieve handelingen (ahum) maar de patienten zitten met dezelfde zorgen en vragen als in Nederland. De collega's zijn reuze vriendelijk en behulpzaam, dat is heel fijn. Een andere keer meer over het werk, want er moet ook nog sightseeing gedaan worden natuurlijk.

Bijvoorbeeld in combinatie met het ophalen van Bas z'n nieuwe motor! Die had hij gekocht via marktplaats en stond in Nelson, 400 km hiervandaan, helemaal aan de noordkant van het Zuideiland. Wel toevallig naast één van de mooiste nationale parken van NZ en laat het nou een lang weekend zijn afgelopen weekend....
Dus om 7 uur in de auto op weg naar Nelson, schitterend zomerweer, daar de motor opgehaald en op zondag een mooie boottocht en wandeling in het park gemaakt. Daarna uitblazen in het zwembad op de camping waar we in een huisje zaten en maandag weer naar huis gereden met auto en motor.
Vandaag weer naar school en werk. Dat is de goede werk-toeristbalans :-)









En dan natuurlijk de ardbevingen, we hebben er al een paar meegemaakt hier. De grond in NZ is erg onrustig, er zijn tientallen lichte aarbevingen die je niet opmerkt, maar na wat licht voelbare de afgleopen weken was vandaag de grote klapper: 5,7. We waren thuis en het huis begon te schudden, gauw naar buiten en na 10 seconden was alles weer voorbij. Iedereen hier wel meteen op alarmstand, er werden winkels geevacueerd en aan de kust was schade door vallende rotsblokken, maar later vanmiddag zijn we naar een festival in het park geweest (het Noodle festival, overheerlijk) en dat was weer business-as-usual.  De mensen gokken hier meteen wat de zwaarte van de aarbeving was en controleren dat op geonet.co.nz- 2 minuten later staan de details al online. We zijn laatst gaan kijken in het earthquake museum, met allemaal aangrijpende foto's en verhalen van de grote aardbeving uit 2011. Dat is volgende week precies 5 jaar geleden, dus daar zullen we nog wel eea over gaan horen.

Huis gevonden!

Hallo allemaal,

Happy New Year!! Wij zijn dit spannende jaar goed begonnen, we hebben een huis gevonden!

Huizen zoeken doe je hier op Marktplaats (Trademe), het aanbod is vrij groot, maar de vraag ook met alle mensen die nog steeds hun huis uit moeten vanwege de aarbevingsschade. We hebben verschillende wijken bekeken en hebben nu iets gevonden in een wijk aan de rand van het centrum. We wilden graag een beetje centraal wonen ondanks dat het echte zakencentrum nog goeddeels leeg staat. Er wordt wel in razend tempo gebouwd, sinds wij zijn aangekomen is de Art Gallery heropend en een enorme speeltuin midden in het centrum geopend. Ook het Canterbury museum zit vlakbij en is heel leuk voor kinderen, met veel over geologie, dieren en maori.

3 Garden road, Merivale, Christchurch 8014, NZ

 Ons huis ligt ten noorden van Hagley Park (eerst woonden we direct ten westen van het park) waar veel festivals en evenementen georganiseerd worden en prachtige Botanical Gardens zijn. Heerlijk om doorheen te wandelen.

achtertuin

voortuin

Olivier en Lucas in hun nieuwe stapelbed

Het adres is 3 Garden Road, Merivale, Christchurch 8014

Merivale is de wijk. Het huis is van steen, dat scheelt met de warmte in de winter, maar verder alles enkel glas en dus geen CV (dat is totaal onbekend in NZ). Wel is er een "heatpump" (soort omgekeerde air conditioning die aan de muur hangt, precies zoals die op mijn oude werkkamer!) en wat straalkachels. Het heeft 2 slaapkamers en als huiskamer een soort kamer ensuite- een deel is afsluitbaar met deuren waar ook gordijnen voor hangen, dus je kan er een echte aparte logeerkamer van maken. De keuken is groot, soort woonkeuken. Overal in huis ligt tapijt (voor warme voeten in de koude winter), behalve de keuken en de badkamer. Er zaten ooit 2 open haarden in, maar helaas mag dat niet meer in Chch, vanwege de smog.

We hebben een vrijstaande garage in de achtertuin. Fijn voor de nieuwe motor die tzt gevonden zal moeten worden. Bas in z'n nopjes....totdat we hem probeerden open te maken. De roldeur hangt los, er liggen stenen aan de binnenkant om te voorkomen dat 'ie loswappert en de deur aan de andere kant hangt aan 1 scharnier....

Taakje voor de landlord, die moeten we nog even mailen. 

De straat heeft nogal wat aardbevingsschade opgelopen. Ons huis is provisorisch gestut hier en daar, maar de 3 huizen naast ons zijn onbewoond, moeten herbouwd worden. En nog 37 huizen in de straat, hoorden we van onze bejaarde buurman. De aardbeving was 5 jaar geleden, maar de verzekeringsrechtzaken duren dus erg lang. Maar goed, we vinden vast wel wat buren voor de gezelligheid! 

De school voor Lucas ligt 900 meter verderop, we zijn er al even langsgereden en het ziet er leuk uit. Lucas verheugt zich vooral op het zwembad dat bij de school hoort. Vlakbij de school is een winkelcentrumpje met grote supermarkt en deli shops. 

Mijn werk is een km of 5-6 (?)naar het zuiden. Ik hoop dat ik af en toe kan fietsen, eea hangt natuurlijk af van de hoeveelheid visites die ze hier rijden.

We zijn de afgelopen dagen vooral bezig geweest met schoonmaken (nog niet klaar, de vorige huurders hebben niet echt hun best gedaan) en gisteren een grote verhuisronde, spullen ophalen die we op Trademe hebben gekocht. We hadden een busje gehuurd, zeg maar kleine vrachtwagen, om 2persoonsbed, stapelbed, koelkast, tafel met stoelen, grote tuinbank en slaapbank op te halen, allemaal op verschillende adressen!!

huiskamer

Volgende week gaan we over, maar eerst nog wat kleine spullen kopen en een weekendje vakantie vieren in Kaikoura, waar we walvissen gaan kijken (als het weer het toelaat) en gaan kayakken! 

keuken

Safely arrived in Christchurch

Een week sinds ons vorige bericht (of iets meer), en er is veel gebeurd.

1 L factor 50 voor 6 euro in de supermarkt. Dat lukt in NL niet....

Melbourne skyline from the Melbourne Wheel

Na de koala's, pinguins en kangaroos van Phillip Island zijn we naar Melbourne zelf gegaan. Mooie, leuke stad aan de Yarra River en helemaal in kerstsfeer (bij meer dan 25 graden - vreemde ervaring). Lekker veel rondgewandeld, trammetjes in en uit, en een rondje gedraaid in het Melbourne wheel voor de mooie stadsgezichten. Melbourne heeft ook een aantal leuke smalle steegjes met daarin allerlei leuke eettentjes verborgen. Zeker het ontdekken waard.

Na ook nog een rondje door het Aquarium (incl. saltwater crocodile, pinguins en nog veel meer dieren die rondom de waterlijn leven) werd het tijd voor de laatste etappe van de reis: met Air New Zealand naar Christchurch. Bij Air New Zealand mag je steeds meer zelf doen. Dit was voor ons de eerste keer dat je niet alleen je boarding pass zelf print, maar ook je bagagelabels mag printen en zelf aan je tas plakken. En daarna zelf op de band leggen om in te checken. Maar dat werkt allemaal prima. Na een prettig vluchtje van 3,5 uur waarin alleen Lucas een klein beetje last had van de turbulentie en Bas nog een keer naar Skyfall kon kijken, kwamen we om half zes 's avonds aan in Christchurch. Toevallig was net voor ons de inaugurational flight van China Southern Airlines uit Guangzhou geland, dus er was een ware welkomstceremonie met Maori en de burgemeester van Christchurch om eenieder welkom te heten. Nou ja, vooral de chinezen uit Guanghzou dan. Maar voor ons stond de office manager van Vief's praktijk ons op te wachten, zeer aardige kerel. Vervolgens in ons gemeubileerde appartement ingecheckt (met mooi uitzicht op de ingestorte skyline van Chch) en nog snel een brood en pot pindakaas gehaald voor het diner....

Dat was vorige week woensdag, de dag erna meteen een auto gekocht (knalrode VW Golf uit 2005 - maar hagelnieuw, slechts 33.000 km gereden en geen spatje vuil) en op buurtverkenning uitgegaan. 't is allemaal heel vertrouwd en je weet waar je moet zijn voor zaken als auto's, boodschappen en huizen. Nu zijn we een paar dagen verder en vooral op zoek naar een huis. En dat valt nog niet mee. Er is best veel aanbod maar er zit ook veel oude meuk tussen. Sowieso is dubbelglas hier nog niet uitgevonden (alleen in de luxere isolatiebekers voor thee) en maakt het nogal uit in welke wijk je zit. Langzaam maar zeker zijn we ons zoekgebied aan het verkleinen (we weten nu wel ongeveer waar we heen willen en welke school voor Lucas daar bij gaat horen) en dan is het nog een kwestie van bezichtigen en beslissen.
We zijn nu in de zomer beland, maar de zomer hier is tot nu toe net als jullie winter: de temperatuur klopt niet helemaal. De eerste dagen was het hier een graad of 15, wel zonnig, toen ineens een dag waarin het alltime hitterecord van december werd verbroken: 36 graden! Wij zaten gelukkig op het strand in Sumner, een klein badplaatsje 10 km vanaf het centrum. De volgende dag was het weer 18
graden...

Uitzicht vanaf ons balkon op de 6e verdieping....

Kerst is ook hier een grote gebeurtenis, hoewel het kerstgevoel toch een beetje ontbreekt zonder donkere dagen en kaarsen. De malls zijn vol met mensen die de laatste kerstinkopen doen, overal hammen en turkeys in de aanbieding en overal loopt Santa rond. Olivier duikt dan meteen achter ons weg, maar een paar dagen geleden had hij ineens door dat je een snoepje krijgt als je de kerstman een hand geeft, toen durfde hij ineens wel. Gisteren, op kerstavond, zijn we naar de Christmas Carols in het park geweest, een openluchtmeezingconcert, met veel mensen op picknickkleedjes met drankjes en kaarsen. We hebben 22 bekende en onbekende liedjes meegezongen in de vallende duisternis, een mooi begin van de kerstdagen (hoewel kerst hier maar één dag is, net als in Engeland, morgen is Boxing Day, met uitverkoop in de winkels).

Vandaag zijn we naar het strand geweest, een beetje kouder dan de vorige keer maar toch een korte duik genomen omdat dat niet zo vaak kan op 1e kerstdag! Nu staat de kip in de oven voor ons kerstmaal. Fijne kerstdagen allemaal en tot de volgende keer

Deel 1 van de reis: van Amsterdam via Singapore naar Melbourne

Afgelopen dinsdag was het zover: de reis gaat beginnen!

Vertrek uit de C-straat

vertrek van de dozen uit de C-straat

Na een paar maanden voorbereiden, tassen en dozen inpakken, huis klaar maken voor verhuur, afscheidsfeesten met familie, werk, posse, de klas en de straat was het ineens 8 december.










We logeerden bij Joost en Christiaan op de Weteringsschans. Na nog een laatste dagje waarin iedereen mocht doen wat hij wilde (filmpjes kijken, naar het Rijksmuseum) en een laatste avondmaal op de Hobbemakade (kroketten en erwtensoep) was het zover: om 8 uur werden we opgehaald door alle ouders, op naar Schiphol. Daar stonden ook Joost, Christiaan, Alwyn, Frederike en Marieke om ons uit te zwaaien.
Nooit fijn, zo'n afscheid, maar heerlijk om zo'n groot uitzwaaicommittee te hebben. Dank je wel voor jullie komst!
 Opa Joop bracht ons naar de gate, hij moest ook vliegen dinsdag dus mocht mee door de douane.

vliegveld zwembad

De vlucht naar Singapore duurde 13 uur. Dankzij de filmpjes bij Singapore Airlines geen enkel probleem, Lucas heeft bijna non-stop films en tekenfilms gekeken en Olivier heeft nog een paar uur geslapen. Op het vliegveld van Singapore hadden we een hotelkamer geboekt voor 8 uur, we hebben heerlijk geslapen en daarna gezwommen in het zwembad buiten- met uitzicht op vertrekkende vliegtuigen!

IJsjes als toetje en kerstversiering

De paar uur die we daarna nog hadden gingen heel snel voorbij: naar de butterfly en sunflower gardens, naar de bioscoop (Sponge Bob), even wat eten en nog wat shoppen. Wie met Singapore vliegt krijgt van de maatschappij gratis geld om de transit-time te overbruggen! Wij als Hollanders maken daar natuurlijk grif gebruik van; extra SD-kaartjes gekocht en nog 2 flessen Nieuw-Zeelandse wijn (ja, het moest op he)

De volgende vlucht naar Melbourne was een nachtvlucht. Weer filmpjes (ooooh, touchscreen inflight entertainment!), maar daarna hebben de jongens lekker geslapen (de ouders wat minder). Om 7 u 's ochtends waren we in Melbourne. Het is hier 10 uur later dan in Nederland.
We haalden onze blauwe Toyota op, gelukkig had hij een enorme achterbak voor die 6 tassen van ons (plus nog handbagage) en Bas mocht weer even oefenen met links rijden. Ja, daar gaan de ruitenwissers, maar verder tot nu toe geen problemen. Het was twee uur rijden naar onze huidige verblijfsplaats: Cowes op Phillip Island. Dit is een eiland (met brug bereikbaar per auto) waar de Melbourians zelf graag weekendjes weg plannen. We snappen wel waarom, want het is hier prachtig. Veel stranden en wildlife. We logeren in een huisje op een camping en we hebben gisteren vooral geslapen. Vandaag zijn we naar het koala reservaat gegaan, de jongens hebben geteld: 12 koala's gezien en een aantal wallabies, papegaaien en andere vogels.

Vanavond zijn we naar de pinguin parade geweest. Supercommercieel maar ontzettend leuk. Net na zonsondergang komen hier honderden (echt! gisteren waren er 881 geteld) pinguins aan land die naar hun nesten gaan. Je zit op het strand achter een touwtje te kijken hoe de beestjes uit de zee rollen en naar de duinen waggelen, geweldig! Vief als pinguin-fan heeft enorm genoten.
We blijven hier nog 2 nachten en gaan dan nog een paar nachten naar Melbourne zelf. Verslag volgt!

Welkom op de blog van Vief Bas Lucas en Olivier

Welkom allemaal op onze blog, leuk dat jullie onze avonturen willen volgen.
Volgende week dinsdag begint de eerste etappe van onze reis. We zullen jullie op deze plek op de hoogte houden van onze ervaringen!

\

Zonsondergang boven de Waal terwijl we Nijmegen uitrijden....